Het is een talent waarvan ik me, eerder laat, bewust ben geworden
Mijn missie
Wil je ook weg van angst, stress en trauma? Mijn missie is om mensen te begeleiden naar een staat van rust en vrijheid, zowel in hun persoonlijke leven als in hun professionele bezigheden. Mijn doel is om mensen te helpen hun leven te transformeren door de onderliggende oorzaken van blokkades aan te pakken, zowel op mentaal, fysiek, emotioneel als spiritueel niveau. Dit bereik ik door gebruik te maken van eenvoudige mind-body technieken.
In mijn begeleidingstraject nemen we allereerst de tijd om je eigen persoonlijkheid volledig te begrijpen en te omarmen. We duiken dieper in je automatische reacties en patronen, zodat je in staat bent om deze te doorbreken en valkuilen te vermijden. Dit proces zal je leiden naar een staat van innerlijke rust, waarbij je stevig verankerd blijft in je eigen kracht. Hierbij leer je om je persoonlijke grenzen te erkennen en te respecteren, zonder je te laten beïnvloeden door externe verwachtingen of de maatschappelijke druk die daarmee gepaard gaat.
Van natuurlijke coach naar professionele begeleider.
Ik ben Kristel Van Damme, jouw gids op weg naar innerlijke rust en vrijheid, zowel in je persoonlijke als professionele leven. Als expert op het gebied van stress, angst en trauma, is mijn missie helder: ik help mensen hun levens te transformeren door de diepliggende oorzaken van blokkades aan te pakken, op mentaal, fysiek, emotioneel en spiritueel niveau. Mijn aanpak? Een mix van eenvoudige mind-body technieken met een doelgerichte, no-nonsense benadering.
Mijn verhaal begint met mijn roots als oudste dochter, opgegroeid met een hardwerkende moeder die de balans trachtte te bewaren in ons gezin, en een afwezige vader die worstelde met alcohol. Al van jongs af aan was ik de emotionele steunpilaar thuis en mijn verlangen om anderen te helpen en te zorgen was toen al overduidelijk. Vrienden kwamen naar me toe, later ook collega’s, om hun diepste geheimen en problemen te delen.
Mijn zoektocht in mijn jongere jaren was veelomvattend: spiritualiteit, seksuele geaardheid, studies – ik voelde me anders dan anderen, maar kon mijn vragen met weinig mensen delen. Antwoorden waren schaars.
Mijn schoolcarrière was geen eindeloze reeks successen, maar eerder een reeks ups en downs. Op mijn 18e vielen de puzzelstukjes op hun plek en besefte ik dat ik mijn eigen pad moest creëren. Met de steun van mijn moeder leerden we thuis hard werken om ons eigen leven op te bouwen.
Na mijn studies in marketing en bedrijfsmanagement startte ik mijn loopbaan als werknemer. Ik bekleedde verschillende rollen, van teamlid tot leidinggevende, maar niets kon mijn aandacht lang genoeg vasthouden. Een deel van mij belandde zelfs in een burn-out. De bedrijfscultuur conflicteerde met mijn eigen waarden en ik besefte dat dit niet mijn weg was.
Na een drastische carrièreswitch op mijn veertigste ontdekte ik mijn roeping als succesvolle coach. Ik dook in diverse opleidingen en vond krachtige tools zoals emotional freedom techniques, matrix reïmprinting en hartcoherentie. Deze lichaamsgerichte technieken brachten diepgaande transformatie op mentaal en emotioneel niveau. Mijn eigen twintigjarige fobie, die ik altijd verborgen hield, verdween dankzij deze technieken, samen met talloze andere trauma’s en angsten. Zelfstandig worden was een enorme stap, maar ik nam hem en blijf evolueren omdat groei nooit stopt.
Inmiddels ben ik ook moeder geworden. Mijn kinderen zijn mijn wereld, maar ik heb geworsteld met het balanceren van mijn rol als toegewijde zelfstandige, moeder en partner. Na een 17-jarige relatie ontmoette ik na drie jaar de liefde van mijn leven. Samen bouwen we aan ons nieuw samengesteld gezin, overwinnend op de uitdagingen die dat met zich meebrengt.
Ik ben altijd een vechter geweest, eigenzinnig en onconventioneel, in elk aspect van mijn leven. Hieronder deel ik mijn reis en de thema’s die mijn pad hebben gekruist.
Ik ben Kristel, en ik begrijp jouw stress, angsten en trauma’s. En nee, je bent absoluut niet alleen en je bent niet gek.
Samen kunnen we jouw pad naar rust en vrijheid bewandelen.
Persoonlijk motto
Nog dit… Een persoonlijk motto dat mij altijd heeft begeleid is: “Waar een wil is, is een weg.” Mijn eigenzinnige, betrokken en ervaringsgerichte persoonlijkheid heeft me door diverse levensuitdagingen geleid, en dit heeft mijn vastberadenheid versterkt om voor mijn doelen te vechten. Echter, in mijn ontdekkingstocht heb ik geleerd dat de illusie van totale controle over het leven geleidelijk vervaagt.
Met meer dan een decennium aan ervaring als zelfstandig coach, omarm ik een holistische aanpak en integreer diverse body-mind technieken om jou te ondersteunen. Ik koester mijn intense ervaringen die me hebben geleerd om mee te stromen met het leven, zelfs wanneer de tijden overweldigend zijn. Mijn vertrouwen groeit in de wetenschap dat onder alles een stroming ligt die wellicht niet altijd gewenst is, maar essentieel blijkt te zijn voor mijn persoonlijke groei en ontwikkeling.
Samen kunnen we de stappen zetten naar jouw welzijn en groei. Ik nodig je uit om contact met me op te nemen en de reis te beginnen.
Mijn levensweg – thema’s
Perfectionisme
Mezelf uitputten om steeds een betere versie van mezelf te worden was mijn valkuil. Nood aan erkenning en zelfliefde zat hieronder. Het is ontstaan in mijn kindertijd als een overlevingsmechanisme. Onbewust stelde ik vast dat ik niet voldeed. Ik ben niet ok zoals ik ben, zoals ik in het leven sta. Van wit naar ecru ben ik gegaan in de loop der jaren door te werken aan zelfliefde, acceptatie om wie ik ben. Sinds ik niet meer probeer om goed te zijn, ben ik stukken beter.
Fobie
Een fobie is een irrationele angst. Er bestaan heel veel soorten fobieën. Ik had het minder gekende Jaws-fobie zoals velen uit de generatie van Jaws van Steven Spielberg. 20 jaar heb ik gedacht, gevoeld dat wanneer ik ging zwemmen, zelfs in een klein zwembad, dat er een metersgrote schaduw naar me toe kwam. In een flits reageerde mijn lichaam op dit dreigend gevaar (amygdala die vlucht reactie teweeg bracht). Mijn hart begon sneller te slaan, ik panikeerde, ik zwom alsof mijn leven ervan af hing. De fysieke verschijnselen waren heftig. Mijn film speelde zich af in mijn hoofd. Een gigantische haai beet me in stukken, trok me mee naar de duisternis. Schreeuwend van de pijn, een worsteling, ik kon niet ontlopen, mijn stemgeluid verdween in het water. Een bloedspoor aan het wateroppervlak was de restant die vervaagde in de stroming. Eens ik uit het zwembad tot rust kwam, besefte ik dat ik veilig was. Iedere keer was ik boos op mezelf. Belachelijk gewoon. Ik had er geen controle over. Fobieën zijn irrationeel en spelen zich af in het onderbewuste. Spinnenfobie, hondenfobie,… zijn meer gekende fobieën. Dankzij Emotional freedom techniques (EFT) heb ik in een aantal sessies mijn fobie overwonnen zodat ik kan zwemmen in een openbaar zwembad zonder doodsangst.
Burn-out
Een burn-out komt er niet zomaar. Het is verschillend van een depressie. Bij een burn-out wil je nog, maar kan je niet meer. Iedere dag had ik nood aan slaap alvorens te kunnen starten met mijn huishoudelijke activiteiten, in het weekend sliep ik overdag. Ik was veel ziek en uitgeput. Ik dacht echt dat ik klierkoorts had. Na een doktersbezoek bleek ik kerngezond te zijn. Er zijn verschillende oorzaken hoe je in een burn-out komt. Mijn oorzaak was: het niet stroken van mijn normen en waarden met de bedrijfswaarden en cultuur. 2 weken na mijn ontslag kreeg ik terug energie, was ik niet meer ziek, geen puffer meer nodig. Alle klachten waren verdwenen.
Carrièreswitch
Het was niet evident om de stap te zetten van een fulltime naar een parttime job en dit te combineren met een zelfstandig bijberoep. Het ging gepaard met heel wat angsten. Is dit wel de keuze? Wat als het niet lukt? Ik had het gevoel dat ik sprong uit een vliegtuig en vertrouwen had dat mijn parachute zou opengaan. Leren omgaan met de onzekerheden van een variabel inkomen, geloven in mezelf, aanvoelen dat dit het juiste is. Ook hier heeft EFT me over de streep getrokken en mijn angsten weggenomen om mijn hart te volgen. Mijn droom wordt werkelijkheid.
HSP
HSP staat voor ‘hoog sensitief persoon’. Het is geen ziekte maar een karaktertrek met vele verschillende eigenschappen. Anders uitgelegd: ‘een verhoogde gevoeligheid van het centrale zenuwstelsel en een diepere cognitieve verwerking van fysieke, sociale en emotionele stimuli.De gevoeligheid is bij iedereen verschillend. Ik ben heel gevoelig voor indrukken, en voel mensen en dieren heel goed aan. Ik heb geleerd om mee te voelen en daarna mijn emoties te kanaliseren zodat ik het niet als een spons fungeer. In mijn werk als coach is het een voordeel om HSP te zijn. Als HSP’er leef ik krachtig. Soms in de diepte van de oceaan, even later in de hemel. De praatgroep bij HSP Vlaanderen heb ik nog even begeleid en vond ik boeiend om te horen hoe anderen HSP beleven op een positieve manier.
Spirituele zoektocht
Ik ben altijd zoekende geweest : wat doe ik hier op deze wereld? Op heel jonge leeftijd voelde ik me aangetrokken door spirituele, mysterieuze onderwerpen. Ik las er veel over, ging naar lezingen en volgde vrij vroeg workshops over verschillende onderwerpen. Magie, magnetisme, kaartleggen, pendelen,…
Ik zat in een groep als de ‘kleine’ op mijn 18de waar we wekelijks seance hielden met een medium. Op mijn 24ste heb ik bewust afstand genomen en me gefocust op het hier en nu hier op aarde. Mijn voetjes terug op de grond.
Stap voor stap zette ik mijn kanalen terug open. Het aanvoelen helpt me om dieper te gaan in de begeleiding. Ik ben niet het zweverige spirituele type maar eerder in balans tussen de 2 werelden.
Homoseksualiteit
Als vroeg volwassene heb ik na een aantal jaren vechten tegen mezelf, mijn homoseksualiteit leren aanvaarden. Het was een proces en geen evidentie om te ontdekken wie ik ben. Ik ben van nature geen hokjes denker en vind het niet leuk om in een hokje gestopt te worden.
Verslaving
Het omgaan met de alcoholverslaving van mijn vader was een gevecht. Ik wou hem helpen. Ik wou een gewone papa net zoals de anderen. Na veel beloftes die niet werden nagekomen, heb ik hem pas op mijn 34ste kunnen aanvaarden om wie hij is: een heel gevoelige man, voor wie het leven te zwaar was.
Scheiding
Op mijn 30ste werd ik geconfronteerd met de vechtscheiding van mijn ouders. Dit was voor mij zwaar om te dragen. Kiezen kan je niet tussen beiden. Verscheurd door de puinhoop die achterblijft. Mijn ‘thuis’ was verdwenen.
Scheiding na 17 jaar met mijn partner. Liefde is loslaten.. het was duidelijk, we waren uit elkaar gegroeid. Als je elkaar niet meer gelukkig kan maken dan is het tijd om verder te gaan. Toch draag ik haar nog steeds een warm hart toe en kunnen we nog steeds communiceren met elkaar. De verschillende stadia van dit rouwproces en afscheid heb ik doorlopen: verwerken, loslaten, opnieuw jezelf vinden, een nieuwe manier vinden in omgang met elkaar, je eigen pad bewandelen en verder groeien in de richting die zich aandient. Scheiden is niet alleen lijden, er gaat een deur dicht, en andere gaan open. Nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe ervaringen en nog veel meer komen op mij af.
Mama worden
Het mooiste geschenk ooit. Het voelen van die onvoorwaardelijke liefde voor je kinderen. Het kan me nog steeds ontroeren als ik naar hen stiekem kijk in bed, als ze vredig slapen. Ze werken als een spiegel en ik leer nog steeds iedere dag van hen.
Ik ben niet de perfecte mama, maar ik doe mijn best om hun zoveel mogelijk wijsheid mee te geven, net zoals mijn moeder.
Verlies
Het eerste verlies waar ik ondersteboven van was, was mijn grootmoeder. Ze had veel voor mij betekend in mijn jeugdjaren, vakanties heb ik bij haar besteed met veel plezier. Toen ze overleed, was ik nog aan het studeren. Ik herinner me perfect het moment toen het nieuws binnenkwam, ik liep net in een park. Ik kon het niet geloven dat ze er plotseling niet meer was, mijn mémé. Ik was niet in staat om mijn verdriet toe te laten, ik kon nauwelijks wenen. Pas jaren later is het verdriet naar boven gekomen en heb ik haar kunnen loslaten. Toen was ik er klaar voor.
Het sterven van ons ongeboren kind op 7 maand zwangerschap (bij mijn partner). Het was tijdens het bouwen van onze nieuwe woning. Het nieuws kwam plotseling, er was iets mis. Na 2 weken in onzekerheid te leven, werd ons gevraagd om een beslissing te nemen over het leven van ons zoontje. Net voor die beslissende dag, had hij het opgegeven. Het licht ging uit. Alles was zo onwezenlijk. Het regelen van een begrafenis van je kind doe je liever niet. Het doopsuiker, zijn kamer, alles stond klaar. We keken er zo naar uit, en zijn broertje ook. Het mocht niet zijn. Hier heb ik geleerd en beseft hoe klein ik ben als mens, geen vat heb op mijn blauwdruk, hoe hard ik het ook wil. Kwaadheid en verdriet verwerken, loslaten, elk op zijn manier.
Een paar jaar later is mijn vader overleden aan een agressieve kanker, het ging allemaal heel snel. Hij wou geen behandeling maar de korte pijn. Het was heel heftig en kort, een paar weken later was hij er niet meer. Ik zie nu pas de mooie dingen die hij mij heeft bijgebracht waarvoor ik dankbaar ben.
Nieuw samengesteld gezin
En dan is het zover, na 3,5 jaar… terug verliefd, gaan samenwonen na een poosje, verhuizen naar onze droomplek waar we kunnen samenwerken. Het is niet gemakkelijk om voor iedereen goed te doen, de kinderen zoeken hun plek, de plus-mama zoekt nog meer haar plek. Aanpassingen voor iedereen.
In gesprek blijven is zo hard nodig en iedere dag opnieuw werken aan die balans. Nieuwe afspraken maken, uitproberen. Uiteindelijk vinden we elkaar terug in onze sterke liefde. De verliefdheid is erg ook nog af toe, gelukkig 😉 Dankbaar dat ik opnieuw het geluk mocht vinden bij Angélique, de vrouw van mijn hart. Het wordt iedere dag nog beter en beter.